Schilderkunst met Ayse Somuncu

‘Mijn leven is tekenen,’ zegt Somuncu. Haar productie is een bewijs van die toewijding. Als ze ’s ochtends begint, weet ze echter vaak niet wat ze die dag gaat maken. Samen met haar begeleiders bedenkt ze een onderwerp en gaat ze aan de slag. Vervolgens ontstaat haar werk in het moment en neemt ze de tijd om het mooi te maken.

Het werk van Somuncu heeft een duidelijke visuele taal. Het is uitbundig, kleurrijk, speels en figuratief. Toch is niet altijd gelijk te ontdekken wat een werk moet voorstellen. Of dat uitmaakt, is de vraag. Vraag Somuncu wat ze heeft geschilderd; de ene keer zegt ze dat een pop is, de volgende keer een monster. Het is tekenend voor haar onbevangenheid en ondoorgrondelijkheid.

Het zelfportret is een terugkerend motief in Schilderkunst met Ayse. In het atelier worden haar foto’s op de muur geprojecteerd, die trekt ze over en dat vormt de basis voor deze werken. Opvallend is hoe meedogenloos ze daarin naar zichzelf is. Ze hoeft er niet knap uit te komen, of lelijk. Dat is verfrissend in deze tijd waarin bijna iedereen bezig is om een beeld van zichzelf te construeren. Somuncu doet daar uitdrukkelijk niet aan mee.

Verder zijn er veel ogen met grote wimpers, spinnen, hartjes en monsters te zien. Lieve monsters, dat wel.

Wat er volgens haar absoluut in deze tekst moet? ‘Als mensen willen samenwerken, als ze me willen hebben, moeten ze het laten weten. Ze zijn altijd welkom.’ Dit herhaalt ze een paar keer, als een mantra. ‘Als mensen willen samenwerken, als ze me willen hebben, moeten ze het laten weten. Ze zijn altijd welkom.’ En daarna: ‘Als ze niet chagrijnig zijn.’

Voor deze tentoonstelling werkte ze samen met Jan Hoek (‘pannenkoek’) en curator Bas Kosters (‘oelewapper’). Eerder maakte ze samen met Bas een collectie voor OutsiderWear, een streetwear project waar ‘reguliere’ kunstenaars samenwerkten met ‘outsiders.’ Dit werd in 2021 onder andere gepresenteerd in de Melkweg, Galerie Fleur & Wouter en de Outsider Art Galerie.

Tekst: Ko van ’t Hek